Merzifon Gençlik Muhalefeti Maraş Katliam'ı Bildirisi

30. YILINDA MARAŞ KATLİAMI‘NI UNUTMADIK…UNUTTURMAYACAĞIZ!


Kahramanmaraş olayları, 19 Aralık-26 Aralık 1978'de Kahramanmaraş'ta meydana gelen, Cumhuriyet tarihinin en önemli katliamlarından biridir. 12 Eylül Darbesine gerekçe olarak kullanılan ya da hazırlanan olaylardan biri olarak kabul edilir. Katliamda sol görüşlü kişiler ve Aleviler hedef alınmıştır. Günlerce süren saldırıları önlemekte yerel güvenlik güçleri yetersiz kalmıştır.
Siyasal nedenlerle körüklenen Alevi-Sünni ayrılığının Kahramanmaraş'ta gerginliği tırmandırdığı bir dönemde, 19 Aralık'ta kentteki Çiçek Sineması'na, Güneş Ne Zaman Doğacak isimli filmin gösteriminde, patlayıcı madde atıldı. (Daha sonra bombayı Ökkeş kenger!in attığı anlaşıldı.) Bombalama eyleminin karşı görüşlü kişiler tarafında yapıldığını ileri süren kalabalık sağcı bir grup çeşitli binalara saldırdı.21 Aralık öğle saatleri iki sol görüşlü öğretmen silahlı saldırı sonucu yaşamlarını yitirdi.22 Aralık'ta öğretmenlerin cenazeleri kaldırılırken büyük olaylar oldu. Cenazelerin getirildiği camide bulunan bir grup, ölenlerin cenaze namazının kılınmasına karşı çıkarak engellerken bir yandan da cenaze törenine katılanların camileri ateşe verdiği söylentisi kentin Sünni mahallelerine hızla yayıldı. Bunun üzerine harekete geçen silahlı ve sopalı kalabalık gruplar Kahramanmaraş'ın Alevi mahallelerine saldırdılar. Bunun ertesinde ve toplamda üç gün süren saldırılar sonucunda; Resmi verilere göre 105 kişi öldü, 176 kişi yaralandı, 210 ev, 70 işyeri tahrip edildi. Resmi olmayan beyanlara göre ise ölü sayısı 500'e yakındır. Bütün bu saldırılarda saldırganlar kolluk kuvvetlerinin (polis ve asker) herhangi bir müdahalesi ile karşılaşmadılar.
Maraş katliamının üzerinden 30 yıl geçti. Bu katliamda sorumluluğu bulunanlar ya hiç yargılanmadan "kurtuldu" ya da göstermelik yargılanıp (!) beraat ettirildi; katliamın asıl planlayıcılarıysa hiç konuşulup gün yüzüne çıkarılamadı. Çünkü Maraş katliamı tasarlanırken senaryonun en önemli parçası, katliamcıların önce korunması, sonra zaman içerisinde, "suçsuz ilan edilip unutturulmasıydı ".Katliamcıların asıl amacı, 12 Mart askeri diktatörlüğünden sonra gelişmekte olan özelde emekçi hareketini, genelde solu-toplumsal muhalefetin yükselişini durdurmak ve 12 Eylül askeri darbesine zemin hazırlamak için, halklar ve inançlar bahçesi olan Maraş‘ta Alevi, solcu, demokrat insanları kıyıma uğratıp, sağ kalanları ise baskı altına alarak, sindirme ve korku psikolojisi ile göçe zorlamaktı. Başarılı olan bu senaryonun, CIA‘dan ve onun yönlendirdiği devlet içindeki derin güçlerinden icazet alınmadan yapılması mümkün değildi.Bu gün dahi katliamları yapanlar değil, gündeme getirenler suçlu görülmekte; "yarayı kaşımayın, tarihi tarihçilere bırakın" gibi kurnazlıklarla katliam ve katliamcılar unutturulmaya çalışılmaktadır.
Maraşların unutturulmasının sonucu olarak, farklı kimlik ve inançtaki her insanın can ve mal güvenliğine yönelik tehditlerin bugün dahi artarak devam ettiğini görüyoruz.Türkiye, geçmişindeki bu utancı temizlemek, geleceğini de aydınlatmak zorundadır. Bizce bunun çözümü katliamın, gizli servislerdeki arşiv belgelerinin açıklanması, karanlıkta kalmış gerçek faillerinin bulunması ve Alevilerden özür dilenmesidir. Yeni Katliamlar yaşanmaması için Maraş‘ın unutturulmasına yönelik girişim ve çabalara set çekmek, toplumun ve devletin yüzleşmesini sağlamak önem taşımaktadır.